Choroby kobiece - ginekologiczne i nowotwory

Zapalenie pęcherza moczowego to powszechnie spotykany stan chorobowy dróg moczowych. To uciążliwe i nieprzyjemne schorzenie pojawiające się u wielu kobiet wywołane jest najczęściej przez patogen pałeczki okrężnicy (Escherichia coli) lub przez inne bakterie jelitowe należące przede wszystkim do rodzajów : Staphylococcus oraz Enterococcus. Dolegliwości związane z zapaleniem pęcherza moczowego wystepują najczęściej u kobiet aktywnch seksualnie w przedziale wiekowym od 20 do 50 roku życia. Stąd też pojawiła się druga nazwa tej przypadłości :” zapalenie pęcherza miodowego miesiąca”.

Na zachorowanie najbardziej narażone są kobiety chorujące na cukrzycę, przyjmujące doustne środki antykoncepcyjne, w czasie ciąży. A także takie, które przeszły menopauzę bądź zapalenie górnych dróg moczowych lub też właśnie chorują.

KLIKNIJ I POBIERZ E-BOOKA:

Objawy zapalenia pęcherza

Do głównych objawów zapalenia pęcherza zalicza się: częstomocz, uczucie parcia na pęcherz połączone z niemożnością oddania moczu lub oddawaniem jego niewielkiej ilości, nieprzyjemny zapach moczu, piekący ból w trakcie oddawania moczu, gorączka, mętny, krwisty mocz, ból w dolnej części brzucha oraz złe samopoczucie.

Zapalenie pęcherza moczowego powstaje zwykle w wyniku bakterii, które przedostają się przez cewkę moczową do pęcherza. Zachorowania pojawiają się częściej u kobiet ponieważ ich cewka moczowa jest znacznie krótsza oraz szersza.

Diagnostyka i leczenie

W celu zdiagnozowania zapalenia wykonuje się badanie ogólne moczu oraz posiew moczu. Dzięki nim można określić jaka bakteria spowodowała zakażenie i dostosować antybiotyk. W przypadku gdy infekcje często się powtarzają należy wykonać USG układu moczowego, które wykluczy poważniejsze schorzenia, gdyż niebezpiecznym powikłaniem częstych infekcji pęcherza może być zapalenie nerek.

Leczenie opiera się na podaniu odpowiedniego antybiotyku, chemioterapeutyku (np. Biseptol, Trimesan, Furagin), oraz opcjonalnie leków przeciwbólowych. W niektórych przypadkach pomocne bywają preparaty dostępne bez recepty - urosept, nefrosept. Dodatkowym zaleceniem jest spożywanie jak największej ilości kwaśnych płynów jak sok żurawinowy czy herbatki moczopędne (z pokrzywy, liści brzozy, skrzypu, perzu).