Choroby kobiece - ginekologiczne i nowotwory

Nietrzymanie moczu, inaczej inkontynencja, jest niekontrolowanym wydalaniem przez cewkę moczową moczu w ilościach wywołujących problemy społeczne bądź zdrowotne. Schorzenie występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Natomiast ryzyko jego pojawienia się znacznie wzrasta z wiekiem.

Chorobę dzieli się na różne odmiany ze względu na jej formę:

• Pierwszą z nich jest inkortynencja parcia, która objawia się uczuciem parcia na pęcherz nawet przy niewielkiej ilości moczu, często powiązana jest z nadreaktywnością pęcherza moczowego.
• Drugim typem jest inkortynencja stresowa, nazywana inaczej wysiłkowym nietrzymaniem moczu, wywoływana jest przez osłabienie mięśni miednicy oraz szybki wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, do wydalania moczu dochodzi w trakcie śmiechu, kaszlu, kichania, podnoszenia ciężkich przedmiotów.
• Kolejną, trzecią odmianą jest inkortynencja mieszana, która stanowi schorzenie łączące w sobie dwie wcześniej opisane formy.
• Czwarta odmiana to nietrzymanie moczu z przepełnienia, zawężenie cewki moczowej – schorzenie występuje głównie u mężczyzn w wyniku przerostu prostaty, jego wynikiem jest częste, niekontrolowane oddawanie niewielkich ilości moczu.
• Kolejny typ to odruchowe nietrzymanie moczu – spowodowane przez dysfunkcje układu nerwowego, pacjent nie odczuwa parcia na pęcherz, który opróżnia się samoistnie. Ostatnią odmianą schorzenia jest pozacewkowe nietrzymanie moczu – głównym objawem jest stała utrata uryny, która ma możliwość bezpośredniego przedostawania się do jamy brzusznej, przyczyną tego rodzaju schorzenia jest wrodzone nieprawidłowe połączenie przewodów moczowych.

Diagnoza i leczenie

Lekarz przed wdrożeniem odpowiedniego leczenia przeprowadza szczegółowy wywiad lekarski oraz badania. W celu postawienia diagnozy wykonuje się badanie ogólne, posiew moczu, USG, stężenie kreatyniny i mocznika w surowicy krwi oraz specjalistyczne badania radiologiczne i urodynamiczne. Sposób leczenia uzależniony jest od rodzaju choroby. Stosowane jest leczenie zachowawcze lub chirurgiczne.

Pacjentom chorującym na nietrzymanie moczu poleca się : oddawanie moczu zaraz po odczuciu parcia, gwarantowanie sobie szybkiego dostępu do toalety, noszenie ubrań, które w łatwy sposób dają się zdjąć w momencie nagłej potrzeby oddania moczu, unikanie spożywania napoi alkoholowych oraz kofeiny, ćwiczenia mięśni Kegla, nie spożywanie płynów na około 2 godziny przed położeniem się spać oraz podczas nasilonych objawów chorobowych korzystanie z pieluchomajtek.

Specjaliści wskazują szereg działań profilaktycznych, które mogą pomóc uniknąć problemu nietrzymania moczu. A wśród nich: należyte dbanie o higienę ( mycie narządów płciowych każdego dnia, mycie rąk przed stosunkiem seksualnym ), unikanie infekcji pęcherza moczowego, regularne opróżnianie pęcherza, aktywność fizyczna oraz walka z nadwagą, unikanie produktów alkoholowych oraz zawierających kofeinę oraz stosowanie zbilansowanej diety bogatej w błonnik oraz witaminy.